۱۵ارديبهشت
یک ساک و یک پتو و یک بالش ، تقریبا همه با همین توشه بود که وارد می شدند.
آمده
بودند مهمانی، یک مهمانی سه روزه برای خلوت کردن ، برای بریدن از تمام دل
مشغولی های روزمره و برای پاره کردن نوار تکراری روزمرگی.
از دیدنی هایی خواهیم گفت که نمی بینیم!
از چیزهایی که منافعمان اقتضا کرده است تا نبینیم یا آنقدر دیده ایم و دم برنیاورده ایم و دیده اند و دم برنیاورده اند که عادی شده است!
و دیدن اش و بازگو کردنش عتاب کردن و اصلاح کردنش صدا ها را بالا می برد!!
قلم ها را به نوشتن وا میدارد و .....
همه تلاش می کنند که بگویند:
نبین!
دنبال کنندگان
۱
نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
پیام های کوتاه
- ۱۱ خرداد ۹۴ , ۱۷:۱۶بچه گانه
- ۲۴ ارديبهشت ۹۴ , ۲۰:۱۲آرزو...
- ۱۴ بهمن ۹۳ , ۱۴:۳۹یک حقیقت کوچک
- ۲ بهمن ۹۳ , ۰۰:۰۰شرم
- ۱۰ دی ۹۳ , ۱۶:۳۰پسرک
کلمات کلیدی
بایگانی
- آذر ۱۳۹۵ (۱)
- آبان ۱۳۹۴ (۱)
- خرداد ۱۳۹۴ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۴)
- فروردين ۱۳۹۴ (۲)
- اسفند ۱۳۹۳ (۲)
- بهمن ۱۳۹۳ (۲)
- دی ۱۳۹۳ (۲)
- آذر ۱۳۹۳ (۱)
- مهر ۱۳۹۳ (۴)
- شهریور ۱۳۹۳ (۱)
پیوندهای روزانه
۲۹اسفند
نمی گویم نفس های سال ۹۳ به شماره افتاده..
نه..۹۳ دیگر مورد احترام است
۹۳ الان جز بزرگی از زندگی من و توست...
نمی گویم ۹۳ هر چه بود گذشت ...
نه ..۹۳ هر چه شد ، شد